Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Σύνταγμα...τι εστί ;;;

Σ Υ Ν Τ Α Γ Μ Α .

Κάτι πολύ περισσότερο από μία πλατεία,στο πολύβουο κέντρο κάποιας Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας,κληρονόμου ενός πρωτοπόρου,φωτεινού κι ένδοξου Αρχαίου Πολιτισμού.
Κάτι πολύ περισσότερο από μιά θέα,από ένα κτίριο κοινοβουλίου,αντί θεματοφύλακα   καί προστάτη των θεσσμών,καθώς καί υπηρέτη τού λεγόμενου κυρίαρχου λαού,άντρο ανομίας καί διαφθοράς.
Είναι βέβαια αμφίβολο,σε συνδυασμό με τις παρούσες κοινωνικές συνθύκες καί τον σύγχρονο τρόπο διαβίωσης,κατά πόσο η πλειοψηφία  τού πληθυσμού,πλην ελαχίστων εξαιρέσεων πού το έχει σπουδάσει το αντικείμενο,τουλάχιστον όσον αφορά την χώρα μας,γνωρίζει χονδρικά τι αποκαλείται Σύνταγμα,από τι αυτό διέπεται καί τι πρεσβεύει.
Σύνταγμα συνοπτικά,χαρακτηρίζεται ο(έντυπος συνήθως) θεμελιώδης νόμος επάνω στον οποίο βασίζεται η διαμόρφωση ολόκληρης της νομοθεσίας μιας χώρας όσον αφορά τα δικαιώματα και υποχρεώσεις του πολίτη, την οργάνωση και βασικούς κανόνες λειτουργίας του κράτους και των θεσμών.
Το Σύνταγμα μπορεί να εκπονηθεί και εγκριθεί από συντακτική συνέλευση (αντιπροσωπεία του λαού) ή να είναι άθροισμα νόμων ή άλλων διατάξεων που με την πάροδο του χρόνου έχουν καταστεί θεμελιώδεις.
Αυτό πάντως  πού επιγραμματικά έστω,είναι επιτακτική ανάγκη ίσως να γνωρίζει  το σύνολο τού πληθυσμού,είναι ότι συγκροτείται καί υπάρχει,ώστε να ρυθμίζει τις βασικές πτυχές της ζωής των πολιτών της χώρας,σε πνεύμα καί συνθήκες όσο το δυνατόν,μόνιμης διατήρησης ισονομίας καί οσοκρατίας γιά όλους,ανεξαρτήτως θέσεως ή ιδιότητας.
Από την λιτή καί μόνο αυτή περιγραφή της σύνταξης καί συγκρότησης ενός Συντάγματος από τον λαό γιά τον λαό,αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα πως ελάχιστη σχέση έχει μ' αυτό,ό,τι ισχύει μέχρι τώρα στην δική μας περίπτωση,στην χώρα μας,καθώς αυτό πού έχουμε,το έφτιαξαν οι λίγοι,με στενά συντεχνιακά κριτήρια καί συνεχίζουν να το ανανεώνουν οι κληρονόμοι τους,διαιωνίζοντας έτσι πιστά την περιβόητη πλέον,οικογενειοκρατία.
Είναι γνωστό πως η συντριπτική πλειοψηφία,στο πέρασμα των δεκαετιών,δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το θέμα,αφήνονας έτσι το απόλυτο ελεύθερο στην εκάστοτε κυβερνητική ολιγαρχία,να το διαμορφώνει κατά το δοκούν καί κατά τα στενά συμφέροντα αυτής της κλειστής παρέας,καθώς καί των προσκείμενων καί προσκολλημένων σ' αυτήν.
Λίγη προσοχή να αφιερώσει,εστιάζοντας σε κάποιες λεπτομέρειες,ακόμη καί ο πιό αφελής καί πιστός υπηρέτης τού εγκατεστημένου καθεστώτος,θα τού ήταν αρκετό να τον αποσπάσει από τον λατρεμένο του καναπέ,ώστε να απαιτήσει με πυγμή περισσότερη συμμετοχή στην άσκηση της εξουσίας καί στενότερο έλεχγο των κυβερνόντων.Εντούτοις το μόνο πού συμβαίνει,ακόμη καί με την ύπαρξη ελαχίστων διατάξεων καί άρθρων υπέρ της  λαϊκής  πλειοψηφίας στο ισχύον Σύνταγμα,προκλητικότατα να εφαρμόζεται μονάχα,ό,τι αφορά καί συμφέρει,τα μέλη της εκάστοτε κυβέρνησης.
Δεν χρειάζονται πολύπλοκοι προβληματισμοί.Με απλές ερτήσεις τού καθενός μας στον ίδιο του τον εαυτό,οι διαπιστώσεις γιά το τι στην πραγματικότητα συμβαίνει,ποιοί αποφασίζουν καί ποιοί ωφελούνται τελικώς,ειναι αποκαλυπτικές  καί γιά τον πλέον ανυποψίαστο.
Πότε ήταν η πρώτη καί πότε η τελευταία φορά,πού σαν κυρίαρχος,υποτίθεται,λαός,πήραμε κάποια καίρια απόφαση,σχετικά με το σύστημα παιδείας ή το σύστημα υγείας της χώρας ;;;
Ζητήθηκε ποτέ η γνώμη μας γιά το φορολογικό σύστημα,την διαχείρηση των εισφορών μας καί την όποια ανταποδότικότητά τους ;;;
Ερωτηθήκαμε ποτέ γιά την υπογραφή σαν χώρα,κάποιας διεθνούς συνθήκης ;;;
Εγκρίναμε ποτέ κάποιο νομοσχέδιο ;;;
Τιμωρήθηκε ποτέ κάποιος πολιτικός πού μας  πρόδωσε ;;;
Η απάντηση μοιραία λιτή καί αποστομωτική...ΠΟΤΕ !!!
Κανένας απλός Έλληνας από ιδρύσεως του ελληνικού Κράτους δεν είχε ποτέ περισσότερη εξουσία από το να επιλέγει αυτούς που θα αποφασίζουν αντί για αυτόν, για όλα ανεξαιρέτως τα θέματα που άπτονται της δημόσιας ζωής.
 Αν καί αυτά τα θέματα αφορούσαν πάντα εμάς τούς πολλούς,εντούτοις ήμασταν πάντοτε στο περιθώριο, υποταγμένοι στην βούληση της κυβέρνησης, θεσμικά ανίκανοι να ανατρέψουμε τις αποφάσεις και τους νόμους της.
Κι αυτή η κατάσταση διαιωνίζεται απαράλλαχτη διά παντός,περνώντας από γενιά σε γενιά κληρονομικά,μ' ένα αδιόρατο συμβόλαιο πάγιας υποταγής.
Μία από τις συνηθισμένες ερωτήσεις που τίθεται στους υποστηρικτές της αλλαγής του Συντάγματος, εν όψει μάλιστα και της επικείμενης αναθεώρησής του,  είναι: «Γιατί λέτε ότι πρέπει να πάμε σε αλλαγή του Συντάγματος και όχι σε απλή αναθεώρηση; Τι είναι εκείνο που πρέπει να αλλάξει και δεν μπορεί να αλλάξει με την αναθεώρηση;». Εκείνο που κυρίως δεν μπορεί να αλλάξει είναι η μορφή του πολιτεύματος, καθόσον το ισχύον την απαγορεύει. Δεν μπορεί να αλλάξει η μορφή του πολιτεύματος από κοινοβουλευτική δημοκρατία σε κάποια άλλη μορφή και κυρίως σε κάτι πιο δημοκρατικό. Το ποιό θα είναι αυτό, μόνο ο λαός μπορεί να το αποφασίσει, με δημόσια διαβούλευση και έγκριση με δημοψήφισμα.
Αυτό από μόνο του, δηλαδή η αλλαγή της μορφής του πολιτεύματος, είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Η ισχύουσα κοινοβουλευτική δημοκρατία, από τη φύση της είναι καθαρά κομματική δημοκρατία. Δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κόμματα οργανωμένα με στρατιωτική πειθαρχία όπου βουλευτές, στελέχη και μέλη είναι υποχρεωμένα να εκτελούν μόνο τις αποφάσεις της κομματικής ηγεσίας και των συμφερόντων που κρύβονται πίσω της. Διαφορετικά διαταράσσονται οι συσχετισμοί στη Βουλή και η δρομολόγηση των συμφερόντων. Ελεύθερη προσωπική άποψη και ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας δεν αναγνωρίζονται. Το σύστημα προωθεί μόνο τους πειθήνιους και υποτακτικούς.
Αυτό το πολίτευμα δεν αφήνει κανένα απολύτως περιθώριο, σε κανέναν, πολίτη, κομματικό στέλεχος, ακόμα και στον ίδιο τον κομματικό αρχηγό, να αναπτύξει την δική του ανεξάρτητη προσωπικότητα και να εκφράσει την προσωπική του βούληση. Τα πάντα θα πρέπει να υπακούν στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της άρχουσας ολιγαρχίας. Είναι πολίτευμα που δημιουργήθηκε από ολιγάρχες αστούς για να εξυπηρετεί μόνο τα δικά τους συμφέροντα και όχι του λαού.
Στο τέλος - τέλος είναι ένα πολίτευμα που κατευθύνεται από το παρασκήνιο και υπακούει, όπως είπαμε πιο πάνω, απόλυτα στα συμφέροντα της άρχουσας οικονομικής ελίτ. Αν μάλιστα η κυρίαρχη οικονομική ελίτ είναι κρατικοδίαιτη και παρασιτική, όπως είναι στη χώρα μας, τότε τα αποτελέσματα είναι αυτά που ζούμε.Μάλιστα, το άρθρο 110 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζει ότι αυτό το πολίτευμα δεν πρόκειται να αλλάξει όσο υπάρχουν Έλληνες  για όσες χιλιετίες και αν περάσουν. Τι άλλο πιό  φασιστικό, όταν σχεδόν όλα τα συντάγματα της γης μπορούν να αλλάζουν πολύ πιο εύκολα !!!
Καί σαν να μην έφθανε αυτή η κατάσταση τού στυλ,'Γιάννης κερνάει...Γιάννης  πίνει",προέκυψαν καί τ' αλλεπάλληλα "κερασάκια" στην τούρτα μας,τα άτιμα μνημόνια,με την εξώφθαλμη αντισυνταγματικότητά του το καθένα χωριστά κι έδεσε το "γλυκό" !!!
Μάλιστα ο αξιότιμος Συνταγματολόγος,Καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης,κ. Γ.Κατρούγκαλος,σε ραδιοφωνική εκπομπή,δήλωσε :
 «Καμία από τις τρεις δανειακές συμβάσεις, κανένα από τα Μνημόνια δεν ήρθε να κυρωθεί στη βουλή με τον τρόπο που προβλέπει το Σύνταγμα δηλαδή ως υπογραμμένη Συνθήκη και μάλιστα με την πλειοψηφία των 3/5. Η πρώτη δανειακή σύμβαση κατατέθηκε και αποσύρθηκε και η δεύτερη και Τρίτη ψηφίστηκαν ως σχέδια και μάλιστα με το τέχνασμα των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Αρχικά εγκρίθηκαν τα σχέδια όχι οι συμβάσεις και μετά κυρώθηκαν . Δεν επιδιώχθηκε η ακύρωσή τους διότι δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε συνταγματικό δικαστήριο που να επιτρέπει τον έλεγχο αυτών των πραγμάτων . Το ΣτΕ ελέγχει μόνο την νομιμότητα Διοικητικών πράξεων, όχι διεθνών συμβάσεων και ο Άρειος Πάγος δεν έχει καμία τέτοια αρμοδιότητα. Όσο δεν υπάρχει Συνταγματικό Δικαστήριο,αυτές οι πολιτικές πράξεις δεν μπορούν να έχουν έλεγχο. Στο Διεθνές Δικαστήριο πάλι,δεν υπάρχει έδρα που να ελέγχει ένα τέτοιο εσωτερικό ζήτημα».
Εάν ισχύει αυτό που λέει ο κ. Κατρούγκαλος τότε έχουμε να κάνουμε με το τέλειο έγκλημα σε βάρος του λαού!
Είναι δυνατόν κύριε Συνταγματολόγε να μην υπάρχει λύση για να σωθεί ο λαός από αυτούς που μετέτρεψαν σε γιάφκα την Βουλή και τους Βουλευτές σε …συνδικάτο του εγκλήματος ;;;


Όλα τα παραπάνω,αλλά καί άλλα που ενδεχομένως θα προκύψουν απ' το κοινό πού θα παρευρεθεί,θα έχει σαν αντικείμενο συζήτησης,η εκδήλωση-ομιλία πού θα πραγματοποιηθεί στις 18/05/2013,στην αίθουσα εκδηλώσεων τού 2ου Δημοτικού Σχολείου Ερέτριας,με κεντρικό ομιλητή τον Ναύαρχο ε.α. καί μέλος της Πολιτικής Γραμματείας Ε.ΠΑ.Μ.,κ. Αντώνη Παπαντωνίου.
Μαζί του ο Οικονομολόγος,Master Of Science,κ. Γιώργος Ζαντιώτης,με βατές όσο καί εφικτές λύσεις εξόδου από το οικονομικό αδιέξοδο,λόγω αντίστοιχων απαράδεκτων επιλογών από πρώην καί νυν πολιτική ηγεσία,όπου έχουμε εγκλωβιστεί.

Καλούς Αγώνες !!!
Καλή Λευτεριά !!!

Ε.ΠΑ.Μ.  ΕΡΕΤΡΙΑΣ 






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου